Historia ruchu Dzieci Maryi w diecezji opolskiej

Wydaje się, że w naszej diecezji od zawsze była tradycja służby dziewczęcej przy sztandarach. Uroczystości w parafii, uroczystości na Górze Świętej Anny upiększają dziewczęta w bieli, dla których Maryja jest „sztandarem" ich dziewczęcości, a służba przy ołtarzu, wyznaniem wiary. Rzeczywistość pokazuje, że część z tych dziewcząt jest zaangażowana w mniej lub bardziej prężnie działające przyparafialne grupy Dzieci Maryi. Dla innych bycie Dzieckiem Maryi zaczyna się i kończy na świątecznej służbie przy sztandarze. Gdzie szukać należy korzeni ,tego tak popularnego w naszej diecezji ruchu?

Ich korzenie tkwią w Sodalicjach Mariańskich. Ze wspomnień sodalistek wiadomo, że przed II wojną światową, najczęściej odpowiedzialnym za grupę był ksiądz proboszcz, który dziewczęta gromadził raz w miesiącu w kościele i wygłaszał im odpowiednią naukę. Odbywało się to zwykle w niedzielę, po nieszporach. Oprócz służby przy sztandarze i noszeniu figur w procesjach, dziewczęta zobowiązywały się do gorliwego życia religijnego. Okres międzywojenny jest czasem bardzo prężnej działalność Sodalicji mariańskich, które obejmowały nie tylko dziewczęta, ale i kobiety, studentów, młodzież męską, itp. W roku 1935 jest w Polsce ok. 1500 Sodalicji z ok. 100.000 członkami.

Założycielem Sodalicji Mariańskich był młody jezuita Jan Leunis, który w 1563 roku w Rzymie, wśród uczniów kolegium założył pierwszą Sodalicję , „by poprzez miłość Matki Najświętszej i wierną lej służbę dążyć do zdobycia wybitnych postępów w nauce i cnocie chrześcijańskiej". Uczniowie, których był 70 zobowiązali się m.in. do cotygodniowej spowiedzi, do codziennego odmawiania różańca i rachunku sumienia. Sodalicja miała być hufcem Maryi zgromadzonym pod Jej sztandarem w obronie Kościoła Chrystusowego. W 1576 roku liczono już 30 000 młodych sodalistów . Sodalicję były wszędzie, gdzie kwitło życie chrześcijańskie. Przygasły do kasacie zakonu jezuitów, by w XIX w, po ogłoszeniu dogmatu o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny, rozkwitnąć na nowo. Używana nazwa : "Dzieci Maryi" nawiązuje do stowarzyszenia, które poleciła założyć Matka Najświętsza, Katarzynie Laboure podczas objawień Cudownego Medalika. Stowarzyszenie takie powstało, lecz w 1847 zostało przyłączone do Rzymskiej Sodalicji.

W naszej diecezji sodalicję, zwane także kongregacjami istniały praktycznie przy każdej parafii. Dziewczęta należały do nich masowo. Jednakże w roku 1949 komunistyczna ustawa zakazała działalności organizacji kościelnych. Część aktywnych działaczy Sodalicji została osadzona w więzieniach.

W 1956 po tzw. pierwszej odwilży wydział duszpasterski przy Kurii Biskupiej w Opolu, zachęcał do tworzenia na nowo grup kongregacji, zwanych Dziećmi Maryi. Powstawały i działały jako grupy nieformalne. Przez wiele lat ich duszpasterzem z ramienia diecezji był ks. Paweł Pyrchala. Moderatorzy w prowadzeniu grup korzystali z podręcznika jego autorstwa. Opracował „Powinności Dziecka Maryi".

Od 1998 roku duszpasterzem diecezjalnym Dzieci Maryi był ks. Tadeusz Muc. Jego zasługą jest reaktywowanie pielgrzymek n& Górę św. Anny i organizowanie wakacyjnych rekolekcji.

Od 2008 roku diecezjalnych duszpasterzem Dzieci Maryi jest ks. Mariusz Sobek.

Szczegółowe informacje znajdziesz tutaj

Marianki:

1.	Emilia Konieczko
2.	Marta Konieczko
3.	Wiktoria Obst
4.	Ramona Lorek
5.	Laura Czupała
6.	Teresa Śmieszkoł
7.	Milena Rathmann
8.	Ewa Przewoźnik
9.	Wanessa Poszała
10.	Liliana Oblong
11.	Emilia Rozik
12.	Alyssa Brockhaus
13.	Paulina Mańczyk
14.	Wiktoria Świerc
15.	Kamila Leś
16.	Magdalena Ziaja
17.	Hanna Kimak
18.	Natalia Kruk
19.	Martyna Fila
20.	Magdalena Morawiec
21.	Natalia Knabel
22.	Elena Reiman
23.	Maja Maciejak
24.	Milena Mrozek
25.	Patrycja Gołębicka