Wieczne Miasto w Roku Jubileuszowym

Mamy Rok Jubileuszowy. Z tego powodu do Rzymu wyrusza więcej pielgrzymów niż zwykle. Szacuje się, że przez Drzwi Święte, które Papież Franciszek otwarł w Bazylice św. Piotra 24 grudnia 2024 roku, do teraz przeszło już ok. 40 milionów pielgrzymów. Udało się to również niewielkiej grupie parafian z Kolonowskiego - w cztery dni, czworo Świętych Drzwi, w czterech bazylikach papieskich.

Pierwsze Drzwi Święte przeszliśmy w Bazylice św. Pawła za Murami. Jest to miejsce pochówku św. Pawła. Wnętrze zdobią piękne mozaiki, krużganki i portrety papieży. Portrety te nazywane są medalionami i obecnie jest tam 266 wizerunków papieży.  Kolejne Drzwi Święte przekroczyliśmy w Bazylice Matki Bożej Większej. Tu w bocznej nawie mogliśmy zobaczyć grób papieża Franciszka. Trzecie Drzwi Święte mogliśmy przejść w Bazylice św. Jana na Lateranie. Zwiedziliśmy Bazylikę oraz Sanktuarium Laterańskie. Mogliśmy na kolanach przejść po Świętych Schodach. Tradycja chrześcijańska głosi, że to schody pałacu namiestnika Judei Poncjusza Piłata. Po tych schodach miał przejść ubiczowany Chrystus. Do Rzymu sprowadzone zostały w IV w. przez św. Helenę. Na Lateranie aż do XIV wieku rezydowali papieże. Dopiero po powrocie z niewoli awiniońskiej w 1377 r. stałym miejscem zamieszkania papieży stał się Watykan. I to tam przechodziliśmy przez ostatnie i główne Drzwi święte w Bazylice św. Piotra. To przejście różniło się od pozostałych. Otrzymaliśmy oficjalny Krzyż Jubileuszowy i procesyjnie wyruszyliśmy spod Zamku Świętego Anioła. W skupieniu i modlitwie pokonaliśmy najważniejsze Drzwi. Tego dnia zwiedziliśmy też samą Bazylikę. Mogliśmy zobaczyć niesamowite wnętrze, dzieła sztuki renesansu i baroku. Nie sposób tego opisać, to trzeba zobaczyć. Wspomnę tylko o jednej rzeczy, baldachimie nad ołtarzem głównym. Jest to barokowe dzieło wykonane z brązu i podobno mierzy 28m wysokości – coś niesamowitego. Zwiedziliśmy również krypty, gdzie przechodziliśmy obok grobów wielu papieży, w tym Benedykta XVI. Myślę, że jedną z ważniejszych chwil dla naszych pielgrzymów była modlitwa przy grobie św. Jana Pawła II – grób znajduje się po prawej stronie bazyliki, w kaplicy Świętego Sebastiana. Było to jedne z bardziej tłocznych miejsc, pielgrzymi z całego świata oblegali specjalnie wydzielone miejsce na modlitwę i my również. W niedzielę natomiast mogliśmy razem z Papieżem Leonem odmówić na Placu św. Piotra modlitwę Anioł Pański.

Jak wiadomo Rzym to nie tylko ważne miejsce w historii chrześcijaństwa. Widzieliśmy w te 4 listopadowe dni praktycznie wszystko, co wieczne miasto oferuje – Rzym starożytny, koloseum, łuk triumfalny, panteon, schody hiszpańskie, fontanna di Trevi, wiele kościołów, placów i zabytków – za uprzejmością naszego pilota Kamila, mogliśmy nacieszyć nasze zmysły i za dnia, i w nocy. Dowiedzieliśmy się sporo o włoskiej kulturze, tradycji rzymskiej i chrześcijańskiej. Wiele rzeczy zostało w tej relacji pominiętych, ponieważ niemożliwym jest krótko i zwięźle opisać to, co mogliśmy wspólnie tam doświadczyć. Sama zaś relacja skupia się na najważniejszym akcie naszej pielgrzymki – mianowicie przejściu przez Drzwi Święte.

Od otwarcia Drzwi Świętych do dziś w Kościele katolickim wydarzyło się wiele. Zmarł Franciszek, rozpoczął się pontyfikat Leona. Ale świat idzie do przodu, Kościół idzie do przodu, my też idziemy do przodu, często w pośpiechu i pędzie. Te 4 dni wyrwały nas z tego codziennego wyścigu. I choć tam też „nabiegaliśmy się”, to jednak był to inny bieg. Myślę, że wszyscy pielgrzymi z Kolonowskiego się zgodzą, że ten wysiłek był zdecydowanie wart.

Jacek Mańczyk